بهترین فرکانس برای فلزیاب پالسی

بهترین فرکانس برای فلزیاب‌ پالسی: تعادل بین عمق و حساسیت

فلزیاب‌ پالسی (PI) یکی از محبوب‌ ترین و قابل اعتمادترین ابزارها در میان کاوشگران و شکارچیان گنج هستند. آن‌ها به دلیل توانایی شناسایی اهداف در عمق زیاد و عملکرد در شرایط خاکی دشوار، مانند خاک‌ های بسیار معدنی یا نمکی، شناخته شده‌اند. اما یکی از اصلی‌ ترین پارامترهایی که بر عملکرد این دستگاه‌ها تاثیر می‌گذارد، فرکانس کاری آن‌هاست. مقاله حاضر به بررسی اهمیت انتخاب بهترین فرکانس برای فلزیاب‌ پالسی می‌پردازد.

فرکانس کاری در فلزیاب‌ های پالسی

در دستگاه های پالسی، پالس‌های مغناطیسی با فرکانس مشخصی از دستگاه فرستاده می‌شود و پس از برخورد با جسمی فلزی، سیگنالی بازتابیده و توسط دستگاه دریافت می‌شود. فرکانس کاری در این دستگاه‌ها تعیین‌کننده عمق نفوذ پالس و حساسیت دستگاه به اشیاء کوچک‌تر است، بنابراین انتخاب فرکانس مناسب برای اهداف کاوشی خاص اهمیت ویژه‌ای دارد.

فرکانس‌های پایین‌تر به معنای طول موج‌های بلندتر هستند که می‌توانند عمق بیشتری نفوذ کنند. این امر آن‌ها را برای یافتن اهداف بزرگتر در عمق‌های زیاد ایده‌آل می‌سازد؛ البته به قیمت کاهش حساسیت به اهداف کوچک. در مقابل، فرکانس‌های بالاتر دارای طول موج‌های کوتاه‌تری هستند که اگرچه به عمق کمتری نفوذ می‌کنند، اما حساسیت بیشتری به اشیاء کوچک‌تر دارند.

عوامل موثر بر انتخاب فرکانس فلزیاب‌ های پالسی

1. نوع و اندازه هدف: اگر به دنبال فلزات بزرگتر در عمق هستید، فرکانس‌های پایین‌تر بهترین انتخاب خواهند بود. برای اشیاء کوچک‌تر، فرکانس بالاتر ترجیح داده می‌شود.
2. شرایط محیطی: در خاک‌های شدیداً معدنی‌شده یا نمکی، دستگاه های پالسی با فرکانس پایین‌تر به طور کلی بهتر عمل می‌کنند.
3. عمق مورد نظر: برای شناسایی اهداف در عمق‌های زیاد، فرکانس‌های پایین‌تر مناسب هستند در حالی که برای جستجوی سطحی‌تر، فرکانس‌های بالاتر پیشنهاد می‌شوند.
4. انتظارات کاربر: کاوشگران حرفه‌ای ممکن است بخواهند از فرکانس‌های متفاوتی برای اهداف متفاوت استفاده کنند ولی کاوشگران تازه‌کار ممکن است ترجیح دهند از دستگاه‌هایی با فرکانس ثابت، که نیاز به تنظیم کمتری دارند، استفاده نمایند.

بهترین فرکانس برای فلزیاب پالسی چه فرکانسی است؟

در تعیین بهترین فرکانس برای سیستم پالسی، مبحث پیچیده‌تری نسبت به آنچه ذکر شده است وجود دارد. اغلب، فرکانس‌های پایین‌تر برای شناسایی اهداف بزرگ‌تر در عمق‌های عمیق‌تر ترجیح داده می‌شوند. اما تعیین یک فرکانس خاص به عنوان “بهترین” کمی گمراه‌کننده است زیرا مؤلفه‌های بیشماری در انتخاب بهترین فرکانس برای شرایط محیطی مختلف نقش دارند.

علاوه بر این، سیستم های پالسی (PI) از نوسان‌های مغناطیسی کوتاه مدت یا “پالس‌ها” استفاده می‌کنند، و خود آن‌ها به طور سنتی بر اساس “فرکانس” ارزیابی نمی‌شوند؛ بلکه عملکرد آن‌ها بر اساس پارامترهای دیگری مانند پهنای پالس و تأخیر بین پالس‌ها توضیح داده می‌شود.

در مورد حساسیت دستگاه ها به فلزات غیر مغناطیسی مانند طلا و مس، این درست است که تغییرات در فرکانس می‌تواند تأثیر گذار باشد. فرکانس‌های پایین‌تر می‌توانند به عمق بیشتری نفوذ کنند و برای یافتن اجسام بزرگ در عمق بیشتر مناسبند. با این حال، حساسیت به اهداف کوچک‌تر کاهش می‌یابد. از سوی دیگر، فرکانس‌های بالاتر سطحی‌تر از زمین را اسکن می‌کنند و حساسیت بیشتری به اهداف کوچک‌تر دارند، اما نفوذ کمتری در عمق دارند.

عبارت “فرکانس در حدود ۲۰۰ هرتز” می‌تواند به یک دستگاه VLF (Very Low Frequency) اطلاق شود و نه سیستم های PI. دستگاه های PI معمولاً فرکانس مشخصی ندارند؛ بلکه تعیین‌کننده اصلی عملکرد آن‌ها، زمان تأخیر بین پالس‌های فرستاده شده و بازگشتی است.

با توجه به مطالب گفته شده، دقت و تحقیق در این زمینه و استفاده از تجربه‌ی مستقیم کاوش‌گران و متخصصین صنعت برای تعیین بهترین پارامترهای دستگاه پالسی برای شرایط خاص کاوش، اهمیت بالایی دارد.

خلاصه

انتخاب بهترین فرکانس برای فلزیاب پالسی کاملاً به شرایط جستجو و اهداف کاوش بستگی دارد. اگرچه دستگاه‌های با فرکانس پایین‌تر برای کشف اهداف بزرگتر در عمق مفید هستند، دستگاه‌های با فرکانس بالاتر به کاوش‌گران اجازه می‌دهند تا اهداف کوچکتر را با دقت بیشتری شناسایی کنند. در نهایت، تعیین بهترین فرکانس نیازمند درک خوبی از اهداف مورد نظر و شناخت دقیق از محیط‌های کاوش است. انتخاب موفقیت‌آمیز، نتیجه تحقیق و تجربه در انواع مختلف زمین‌ها و شرایط است.