گیت فلزیاب بازرسی بدنی

گیت‌ فلزیاب بازرسی بدنی یا دروازه‌های بازرسی بدنی ابزارهای امنیتی هستند که برای تشخیص فلزات در بدن یا بر روی افرادی که از آن‌ها عبور می‌کنند، استفاده می‌شوند. این دستگاه‌ ها معمولاً در ورودی‌های حساس مانند فرودگاه‌ها، ایستگاه‌های قطار، اماکن ورزشی، دادگستری‌ها، و ساختمان‌های دولتی قرار دارند و به منظور جلوگیری از ورود سلاح‌ها، تجهیزات جاسوسی و سایر اشیاء ممنوعه طراحی شده‌اند.

ویژگی‌ های اصلی یک گیت فلزیاب بازرسی بدنی:

1. حساسیت قابل تنظیم: توانایی تنظیم حساسیت دستگاه برای شناسایی اندازه‌های خاصی از فلزات، بر اساس نیازهای امنیتی خاص موقعیت.
2. چند منطقه تشخیص: بسیاری از گیت‌های امنیتی دارای چندین منطقه تشخیص هستند که می‌تواند محل دقیق فلز را نشان دهد، که این به افزایش سرعت فرایند بازرسی کمک می‌کند.
3. آلارم‌های صوتی و نوری: وقتی فلزی تشخیص داده می‌شود، دستگاه معمولاً یک سیگنال صوتی و یا نوری ایجاد می‌کند تا به ماموران امنیتی هشدار دهد.
4. سازگاری با محیط: برخی از گیت‌های به‌روز دارای تنظیمات هستند که می‌توانند تأثیر محیط‌های دارای نویز الکترومغناطیسی را کم کنند.
5. طراحی ارگونومیک و کارآمد: طراحی گیت باید به‌گونه‌ای باشد که تردد اشخاص به راحتی صورت گیرد و در عین حال استحکام کافی برای استفاده مداوم را داشته باشد.
6. ضد آب و مقاومت در برابر شرایط آب و هوایی: گیت‌ها باید برای استفاده در فضای باز نیز مناسب باشند و با وجود شرایط جوی مختلف کارایی لازم را ارائه دهند.
7. سهولت نصب و استفاده: باید ساده و سریع بتوان گیت را نصب کرد و در زمان نیاز به راحتی جابجا شود.

گیت‌ های امنیتی مدرن ممکن است شامل قابلیت‌های پیشرفته‌تر مانند تفکیک فلزات مختلف، اتصال به شبکه‌های کامپیوتری برای نظارت و کنترل از راه دور و همچنین داشتن نرم‌ افزارهای تحلیلی برای کمک به تصمیم‌گیری‌ های امنیتی باشند.

بررسی نحوه کارکرد گیت های فرودگاهی

گیت‌های فرودگاهی بخش ضروری از سیستم‌های امنیتی فرودگاه‌ها هستند و برای جلوگیری از ورود مواد خطرناک یا غیرقانونی به اماکن حساس و هواپیماها طراحی شده‌اند. این دستگاه‌ها عموماً با استفاده از یکی از دو تکنولوژی زیر کار می‌کنند: تشخیص میدان مغناطیسی یا تکنولوژی تشعشع پس زنی (backscatter) X-ray. در اینجا به بررسی علمی نحوه کارکرد هر یک می‌پردازیم.

تشخیص میدان مغناطیسی:
این گیت‌ها اغلب بر اساس اصول تشخیص میدان مغناطیسی عمل می‌کنند. آن‌ها میدان مغناطیسی پایداری را در فضای درون و اطراف گیت ایجاد می‌کنند.

1. ایجاد میدان مغناطیسی: ابتدا، یک جریان الکتریکی از طریق کویل‌هایی که در دروازه تعبیه شده‌اند، عبور می‌کند، که این امر منجر به تولید یک میدان مغناطیسی در محدوده گیت می‌شود.
2. تغییرات ناشی از فلز: وقتی فلزی وارد این میدان شود، موجب تغییراتی در میدان مغناطیسی ایجاد شده، می‌گردد. دلیل آن این است که فلزات به دلیل خاصیت پذیرایی مغناطیسی‌شان، میدان‌های محلی را که درون میدان اصلی قرار دارند، تغییر می‌دهند.
3. تشخیص تغییر: سیستم الکترونیکی گیت این تغییرات را شناسایی کرده و به آن پاسخ می‌دهد. در صورتی که این تغییرات مشخصه فلزی بودن را نشان دهند، یک آلارم اعم از صوتی یا نوری فعال می‌شود.

تکنولوژی تشعشع پس زنی X-ray:

گیت‌هایی که از تکنولوژی X-ray استفاده می‌کنند، تصاویری از بدن فرد را با استفاده از پرتوهای X-ray تولید می‌کنند:

1. تولید پرتوهای X-ray: دستگاهی پرتوهای‌ X-ray را به سمت بدن شخص عبور می‌دهد و پرتوهایی که برگشت می‌خورند توسط یک سنسور در مقابل شخص جمع‌آوری می‌شوند.
2. تفاوت در انعکاس: مواد مختلف (فلز، پلاستیک، مایعات، و غیره) سطوح مختلفی از پرتو X-ray را منعکس یا جذب می‌کنند، که این امر تصویری با کنتراست‌های مختلف را ایجاد می‌کند.
3. تصویربرداری: تصویر حاصل را می‌توان برای شناسایی اشیاء مشکوک بر روی بدن یا در لباس‌های فرد بررسی کرد.

این دو تکنولوژی مکمل یکدیگر هستند و می‌توانند برای ارائه یک طیف وسیعی از تشخیص‌های امنیتی در فرودگاه‌ها به کار بروند. تجهیزات میدان مغناطیسی عمدتاً برای شناسایی فلزات و تکنولوژی X-ray برای دیدن داخل کیف‌ها و بسته‌ها و شناسایی اجسام غیرفلزی استفاده می‌شوند. هر دو نوع گیت دارای نکات مرتبط با حفظ حریم خصوصی و سلامتی هستند که باید با احتیاط مدیریت شوند.

گیت های فلزیاب چه چیز هایی را تشخیص نمی دهند

گیت‌های فرودگاهی که با استفاده از تکنولوژی‌های تشخیص میدان مغناطیسی و تشعشع پس‌زنی X-ray کار می‌کنند، در تشخیص برخی آیتم‌ها یا شرایط ممکن است دارای محدودیت‌هایی باشند:

1. مواد غیرفلزی: تجهیزات مبتنی بر میدان مغناطیسی برای تشخیص فلزات طراحی شده‌اند و نمی‌توانند مواد غیرفلزی مانند پلاستیک‌ها، سرامیک‌ها، شیشه، مواد مایع و پودری را که از فلزات تشکیل نشده‌اند، تشخیص دهند.
2. اندازه و مقدار کم: اشیا بسیار کوچک یا با مقدار کمی فلز ممکن است زیر حد حساسیت دستگاه باشند و نادیده گرفته شوند.
3. اجسام داخل بدن: اگر اشیای فلزی یا غیرفلزی به داخل بدن فردی قرار داده شده باشند، ممکن است توسط دستگاه تشخیصی که در گیت‌ها به کار می‌رود، قابل تشخیص نباشند. البته اسکنرهای X-ray پیشرفته ممکن است بتوانند برخی از این اشیا را کشف کنند.
4. فلزات با پذیرایی مغناطیسی بسیار کم: برخی از فلزات مانند تیتانیوم یا برخی آلیاژها ممکن است مغناطیسیته‌ پایین‌تری داشته باشند که باعث می‌شود تشخیص آنها دشوارتر شود.
5. مواد هوشمندانه پنهان‌شده: اجسامی که به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که تشعشع X-ray را به خوبی منعکس یا جذب کنند، ممکن است تشخیص داده نشوند.
6. مواد بیولوژیکی و شیمیایی: گیت‌های فرودگاهی معمولاً برای تشخیص مواد بیولوژیکی و شیمیایی طراحی نشده‌اند، اگرچه تکنولوژی‌های خاصی برای این منظور در بازرسی‌های تخصصی‌تر وجود دارند.
7. دستگاه‌های الکترونیکی: برخی از دستگاه‌های الکترونیکی ممکن است تنها با ماموگرافی X-ray قابل تشخیص باشند و در گیت‌های مبتنی بر میدان مغناطیسی شناسایی نشوند.

برای جلوگیری از این محدودیت‌ها، فرودگاه‌ها اغلب از ترکیبی از فناوری‌ها استفاده می‌کنند و علاوه بر گیت‌ها، از بازرسی دستی، دستگاه‌های اسکن X-ray برای بسته‌ها، دستگاه‌های بازرسی مواد مخدر و مواد منفجره، و سگ‌های مواد یاب برای محافظت کامل‌تر استفاده می‌کنند.

آیا گیت فلزیاب برای سلامتی افراد مضر است ؟

گیت‌ های امنیتی مورد استفاده در فرودگاه‌ها و اماکن عمومی دیگر اغلب با استفاده از اصول میدان مغناطیسی غیریونیزان کار می‌کنند و در شرایط عادی برای سلامتی انسان بی‌خطر هستند. این فناوری مشابه با تکنولوژی‌ای است که در سیستم‌های صوتی، تلویزیون‌ها و سایر دستگاه‌های خانگی رایج استفاده می‌شود.

گیت‌ های امنیتی ایمنی بالایی دارند زیرا:

1. غیریونیزان: این دستگاه‌ها پرتوهای یونیزه‌کننده تولید نمی‌کنند، مانند پرتوهای X-ray که می‌توانند برای سلول‌ها مضر باشند. بنابراین، میدان‌های مغناطیسی تولید شده توسط این سیستم‌ها سطح انرژی کافی برای شکستن پیوندهای مولکولی یا ایجاد تغییرات در DNA ندارند.
2. شدت پایین: میزان تشعشع الکترومغناطیسی که این گیت‌ها تولید می‌کنند، بسیار پایین و در حدی است که کمتر از شدت میدان‌های مغناطیسی که توسط دستگاه‌های دیگر مانند تلفن‌های همراه تولید می‌شود، است.
3. معیارهای ایمنی: این گیت‌ها طبق استانداردها و مقررات ایمنی سخت‌گیرانه‌ای طراحی و ساخته می‌شوند و معمولاً قبل از استفاده در اماکن عمومی، تأییدیه‌های لازم را از نهادهای مرتبط مانند اداره بهداشت و درمان و ایمنی در محیط کار (OSHA) یا مؤسسات مشابه دیگر کشورها دریافت می‌کنند.

با این حال، برخی از گیت‌های امنیتی که از فناوری backscatter X-ray استفاده می‌کنند، میزان بسیار ناچیزی از تشعشع یونیزان تولید می‌کنند. این تشعشع به نسبت کم است و زیر حد استانداردهای ملی و بین‌ المللی برای ایمنی می‌باشد.

با این حال، برخی استفاده‌ کنندگان ممکن است نگران تأثیرات تجمعی تشعشع بر سلامتی باشند، بخصوص کارکنان فرودگاه که ممکن است در معرض دوزهای مکرر قرار گیرند. به همین دلیل، این نوع دستگاه‌های اسکنر بدنی معمولاً با دقت بیشتری تنظیم و مورد بررسی قرار می‌گیرند.

در نهایت، مقایسه ریسک‌های احتمالی ناشی از استفاده از این تکنولوژی‌ها با فایده‌های امنیتی که ارائه می‌دهند، باید در نظر گرفته شود.